به گزارش خبرنگار پایگاه تحلیلی - خبری تاریخ تطبیقی؛ یکی از کارهای شیطان علمیات روانی علیه حضرت آدم بود که در ادامه نمونه ای از آن را مشاهده می کنید؛
اولین عملیات روانی را در این عالم شیطان بر علیه حضرت آدم (ع) انجام داد؛ یعنی بر روی فکر آن پیامبر اثر گذاشت و باعث شد که ایشان مرتکب عملی بشود که از آن نهی شده بود.
ارتکاب آن عمل موجب شد که آدم(ع) از جایگاه خوب به جایگاه بد منتقل شود. شیطان حضرت آدم(ع) را مجبور به کاری نکرد، بلکه به گونهای بر روی فکر او اثر گذاشت که خود ایشان، عملی را انجام دهد.
بالأخره آدم(ع) و همسرش با تجربه بسیار تلخی از بهشت خارج شدند. زمانی که در آن باغ بودند، به لباس احتیاج نداشتند و بنابراین به خیاط هم نیازی نداشتند.
آنجا نیاز به کشت و کار نداشتند، زیرا همه چیز بر اساس رویش طبیعی بود. به خانه و سقفی که زیر آن بروند، نیازی نداشتند، زیرا هوا همیشه آنجا معتدل بود.
از آن باغ با آن خصوصیات به زمینی آمدند که اگر جنگل بود، باید در مقابل ات موذی، جایگاهی برای محافظت خود درست میکردند؛ اگر در بیابانِ دنیا فرود آمده بودند، چون در بیابان غذایی پیدا نمیشود، لازم بود آب را از دل زمین بیرون بیاورند، تا بتوانند با آن به کشت و کار بپردازند.
در برابر گرما و سرما نیز باید برای خود لباس و جانپناه میساختند. این تجربه، تجربه خیلی سختی برایشان بود و باعث شد که در ادامه زندگی هرگز مرتکب خطایی نشوند.
ما هم اگر تجربه گذشتگان به طور مداوم جلو چشمانمان باشد، هرگز خطا نخواهیم کرد؛ مثلا اگر یک بار تجربه انفجار برای ما اتفاق بیفتد، محال است که دیگر در مورد گاز، بیاحتیاطی کنیم و هر موقع میخواهیم کبریتی را روشن کنیم، به یاد آن سوختن میافتیم.
بنابراین اگر ما تاریخ را به عنوان یک تجربه مطالعه کرده و به آن یقین پیدا کنیم، هرگز خطا نمیکنیم و مثل حضرت آدم(ع) میشویم، زمانی که از آن باغ بیرون آمد.
از آن به بعد، هر موقع که شیطان به سراغ حضرت آدم(ع) میآمد، آن پیامبر به او میگفت: دور شو؛ تو همان کسی هستی که ما را از آن مکان راحت، به این مکان سخت فرستادی.
این نکته را هم باید دانست که ما بر سر سفره آماده آمدهایم؛ در حالیکه آدم(ع) موقع آمدن به زمین، ابزاری برای زندگی در اختیار نداشت. البته آدم(ع) در سطح عالی دارای علم بود، ولی ابزاری برای استفاده از این علم نداشت. خدای متعال، ابزار را خلق نکرد و به آدم (ع) گفت: ابزار را باید خودت بسازی.
اینکه بعضی میگویند «آدم(ع) غارنشین بوده است»، شاید بتوان قبول کرد که بله؛ بشر مدتی به دلیل ضرورت اولیه، غارنشین بود؛ اما اینکه گفته شود: بشر یک دوره غارنشینی داشته است و بعد از آن، ساختن خانه را یاد گرفت، مورد قبول نیست.
دلیل سخن ما این است که اولین مأموریتی را که خداوند به آدم (ع) داد، بنا کردن خانه کعبه بود: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِینَ»(آل عمران/96)
✅ برگرفته از دروس تاریخ تطبیقی
درباره این سایت